57 Międzynarodowa Wystawa Sztuki – La Biennale di Venezia
Wenecja, 13 maja – 26 listopada 2017
Kuratorka generalna: Christine Macel
Temat przewodni: VIVA ARTE VIVA
Więcej informacji o Biennale Sztuki w Wenecji w 2017 roku – zobacz tutaj.
Wenecja, 13 maja – 26 listopada 2017
Kuratorka generalna: Christine Macel
Temat przewodni: VIVA ARTE VIVA
Więcej informacji o Biennale Sztuki w Wenecji w 2017 roku – zobacz tutaj.
Oświadczenie kuratorskie Christine Macel.
W świecie pełnym konfliktów i wstrząsów, w którym wartości humanistyczne są poważnie zagrożone, sztuka jest najcenniejszym aspektem ludzkiego istnienia. Jest idealnym miejscem dla namysłu, wyrażania siebie, cieszenia się wolnością i zadawania fundamentalnych pytań. Jest przestrzenią marzeń i utopii, związków z innymi ludźmi, naturą i kosmosem, przestrzenią posiadającą także wymiar duchowy. Sztuka jest tu ostatnim szańcem, ogrodem, który należy pielęgnować niezależnie od mód i partykularnych interesów. Stanowi również alternatywę dla indywidualizmu i obojętności. Wzmacnia i buduje nas moralnie. Jest „tak” powiedzianym życiu, choć nieraz w tle czai się „ale”. Dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek rola, głos i odpowiedzialność artysty są kluczowe dla ram współczesnych debat.
Viva Arte Viva jest również wykrzyknieniem, wyrazem namiętnej miłości do sztuki i pasji bycia artystą. Viva Arte Viva to Biennale zaprojektowane z artystami, przez artystów i dla artystów. Dotyczy proponowanych przez nich form, stawianych pytań, ich praktyk i wybieranych przez nich sposobów życia.
Sztuka i artyści stoją w samym centrum wystawy, która punktem wyjścia czyni pytanie o ich praktyki, o to, jak tworzą sztukę, pomiędzy bezczynnością i działaniem, pomiędzy otium i negotium. Rzymskie otium, będące luźnym tłumaczeniem greckiego scholē, oznacza uprzywilejowany moment, dzisiaj błędnie tłumaczone na angielski jako idleness [bezczynność, nieróbstwo, próżnowanie], co ma odcień pejoratywny, albo jako leisure [swoboda, czas wolny, rekreacja], co jest nieodległe od entertainment [rozrywka]. W rzeczywistości słowo otium, oznaczające przeciwieństwo świata interesów i negotium, od którego artysta nie ucieka, odnosi się do wolnego czasu niedziałania i dostępności, pracowitego nicnierobienia i namysłu, spokoju i działania, kiedy w istocie rodzi się dzieło sztuki.
Wychodząc od błądzących myśli artysty, jego pracowni, jego ziemskiej i duchowej strawy, jego materialnego i mentalnego miejsca pracy, wystawa organicznie rozwija się w sekwencji pawilonów, sal i stanze, oferując widzowi doświadczenie, czyli podróż – od tego, co wewnętrzne, ku temu, co nieskończone.
Te pawilony – czy trans-pawilony – gromadzące artystów wszystkich pokoleń i nacji, następują po sobie niczym rozdziały książki. Od „Pawilonu artystów i książek” po „Pawilon czasu i nieskończoności”, tuzin wszechświatów snuje konwersacyjną i czasem paradoksalną opowieść o złożoności świata i rozmaitości postaw i praktyk. Wystawa ma być doświadczeniem stanowiącym ekstrawertyczny ruch ku innemu, ku miejscu wspólnemu i ku najbardziej niedefiniowalnym wymiarom, by w ten sposób otwierać ścieżki prowadzące ku neohumanizmowi.
Viva Arte Viva stawia sobie również za cel wytworzenie pozytywnej i przyszłościowej energii skupionej na młodych artystach, a jednocześnie ponownie odkrycie twórców przedwcześnie zmarłych lub nieznanych szerszej publiczności pomimo istotnego znaczenia ich prac. W ramach tych odkryć i przypomnień pokażemy prace artystów należących do różnych pokoleń, przyglądając się jednocześnie konkretnym obszarom kulturowym, takim jak Ameryka Łacińska, Azja i Bliski Wschód, zwracając szczególną uwagę na Europę aż po jej wschodnie rubieże i Rosję.
Wątki poboczne i wydarzenia towarzyszące również opierać się będą na tej samej zasadzie stawiania artystów w centrum wystawy. Katalog w całości skupi się na artystach, których zapraszamy do zaprezentowania tekstów i materiałów wizualnych dotyczących ich praktyk i ich własnego wszechświata.
Viva Arte Viva postawi artystów na pierwszym planie, dając im możliwość wyrażenia siebie. Co tydzień, przez sześć miesięcy trwania wystawy, dany artysta i jego publiczność uczestniczyć będą w Otwartym stole (Tavola aperta), by przy wspólnym posiłku rozmawiać o sztuce. Wydarzenia te odbywać się będą przed Pawilonem Centralnym w Giardini oraz w Sale d’Armi w Arsenale.
Osobna przestrzeń poświęcona będzie na Projekt praktyk artysty, składający się z krótkich filmów wideo nakręconych przez artystów w celu pokazania, jak żyją i pracują. Codziennie w czasie tygodni poprzedzających wystawę jeden film będzie zamieszczany na oficjalnej stronie Biennale, dając widzom szansę odkrywania twórczości artystów jeszcze przed rozpoczęciem imprezy.
Oba te dwa projekty będą otwarte dla wszystkich artystów zaproszonych do udziału w Biennale. Przez resztę tygodnia wszystkie pawilony narodowe zachęcamy do uczestnictwa w Otwartym stole oraz do dodawania filmów, w których artyści prezentują swój własny świat i praktyki.
W ten sposób Viva Arte Viva pragnie wzmocnić łączność i spójność pomiędzy Biennale i artystami.
Ostatnim elementem jest projekt Rozpakowuję moją bibliotekę, inspirowany esejem Waltera Benjamina z 1931 roku. W jego ramach artyści uczestniczący w Viva Arte Viva mogą przedstawić listę swoich ulubionych książek. Jest to okazja do ich poznania oraz źródło inspiracji dla widzów (Walter Benjamin, Rozpakowuję moją bibliotekę: mowa o zbieraniu książek, z listą tekstów przeczytanych i znajdujących się w kolekcji autora). Projekt ten będzie widoczny zarówno w przestrzeni wystawy, jak i w katalogu.
Pobierz oświadczenie jako pdf PL, www ENG.
W świecie pełnym konfliktów i wstrząsów, w którym wartości humanistyczne są poważnie zagrożone, sztuka jest najcenniejszym aspektem ludzkiego istnienia. Jest idealnym miejscem dla namysłu, wyrażania siebie, cieszenia się wolnością i zadawania fundamentalnych pytań. Jest przestrzenią marzeń i utopii, związków z innymi ludźmi, naturą i kosmosem, przestrzenią posiadającą także wymiar duchowy. Sztuka jest tu ostatnim szańcem, ogrodem, który należy pielęgnować niezależnie od mód i partykularnych interesów. Stanowi również alternatywę dla indywidualizmu i obojętności. Wzmacnia i buduje nas moralnie. Jest „tak” powiedzianym życiu, choć nieraz w tle czai się „ale”. Dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek rola, głos i odpowiedzialność artysty są kluczowe dla ram współczesnych debat.
Viva Arte Viva jest również wykrzyknieniem, wyrazem namiętnej miłości do sztuki i pasji bycia artystą. Viva Arte Viva to Biennale zaprojektowane z artystami, przez artystów i dla artystów. Dotyczy proponowanych przez nich form, stawianych pytań, ich praktyk i wybieranych przez nich sposobów życia.
Sztuka i artyści stoją w samym centrum wystawy, która punktem wyjścia czyni pytanie o ich praktyki, o to, jak tworzą sztukę, pomiędzy bezczynnością i działaniem, pomiędzy otium i negotium. Rzymskie otium, będące luźnym tłumaczeniem greckiego scholē, oznacza uprzywilejowany moment, dzisiaj błędnie tłumaczone na angielski jako idleness [bezczynność, nieróbstwo, próżnowanie], co ma odcień pejoratywny, albo jako leisure [swoboda, czas wolny, rekreacja], co jest nieodległe od entertainment [rozrywka]. W rzeczywistości słowo otium, oznaczające przeciwieństwo świata interesów i negotium, od którego artysta nie ucieka, odnosi się do wolnego czasu niedziałania i dostępności, pracowitego nicnierobienia i namysłu, spokoju i działania, kiedy w istocie rodzi się dzieło sztuki.
Wychodząc od błądzących myśli artysty, jego pracowni, jego ziemskiej i duchowej strawy, jego materialnego i mentalnego miejsca pracy, wystawa organicznie rozwija się w sekwencji pawilonów, sal i stanze, oferując widzowi doświadczenie, czyli podróż – od tego, co wewnętrzne, ku temu, co nieskończone.
Te pawilony – czy trans-pawilony – gromadzące artystów wszystkich pokoleń i nacji, następują po sobie niczym rozdziały książki. Od „Pawilonu artystów i książek” po „Pawilon czasu i nieskończoności”, tuzin wszechświatów snuje konwersacyjną i czasem paradoksalną opowieść o złożoności świata i rozmaitości postaw i praktyk. Wystawa ma być doświadczeniem stanowiącym ekstrawertyczny ruch ku innemu, ku miejscu wspólnemu i ku najbardziej niedefiniowalnym wymiarom, by w ten sposób otwierać ścieżki prowadzące ku neohumanizmowi.
Viva Arte Viva stawia sobie również za cel wytworzenie pozytywnej i przyszłościowej energii skupionej na młodych artystach, a jednocześnie ponownie odkrycie twórców przedwcześnie zmarłych lub nieznanych szerszej publiczności pomimo istotnego znaczenia ich prac. W ramach tych odkryć i przypomnień pokażemy prace artystów należących do różnych pokoleń, przyglądając się jednocześnie konkretnym obszarom kulturowym, takim jak Ameryka Łacińska, Azja i Bliski Wschód, zwracając szczególną uwagę na Europę aż po jej wschodnie rubieże i Rosję.
Wątki poboczne i wydarzenia towarzyszące również opierać się będą na tej samej zasadzie stawiania artystów w centrum wystawy. Katalog w całości skupi się na artystach, których zapraszamy do zaprezentowania tekstów i materiałów wizualnych dotyczących ich praktyk i ich własnego wszechświata.
Viva Arte Viva postawi artystów na pierwszym planie, dając im możliwość wyrażenia siebie. Co tydzień, przez sześć miesięcy trwania wystawy, dany artysta i jego publiczność uczestniczyć będą w Otwartym stole (Tavola aperta), by przy wspólnym posiłku rozmawiać o sztuce. Wydarzenia te odbywać się będą przed Pawilonem Centralnym w Giardini oraz w Sale d’Armi w Arsenale.
Osobna przestrzeń poświęcona będzie na Projekt praktyk artysty, składający się z krótkich filmów wideo nakręconych przez artystów w celu pokazania, jak żyją i pracują. Codziennie w czasie tygodni poprzedzających wystawę jeden film będzie zamieszczany na oficjalnej stronie Biennale, dając widzom szansę odkrywania twórczości artystów jeszcze przed rozpoczęciem imprezy.
Oba te dwa projekty będą otwarte dla wszystkich artystów zaproszonych do udziału w Biennale. Przez resztę tygodnia wszystkie pawilony narodowe zachęcamy do uczestnictwa w Otwartym stole oraz do dodawania filmów, w których artyści prezentują swój własny świat i praktyki.
W ten sposób Viva Arte Viva pragnie wzmocnić łączność i spójność pomiędzy Biennale i artystami.
Ostatnim elementem jest projekt Rozpakowuję moją bibliotekę, inspirowany esejem Waltera Benjamina z 1931 roku. W jego ramach artyści uczestniczący w Viva Arte Viva mogą przedstawić listę swoich ulubionych książek. Jest to okazja do ich poznania oraz źródło inspiracji dla widzów (Walter Benjamin, Rozpakowuję moją bibliotekę: mowa o zbieraniu książek, z listą tekstów przeczytanych i znajdujących się w kolekcji autora). Projekt ten będzie widoczny zarówno w przestrzeni wystawy, jak i w katalogu.
Pobierz oświadczenie jako pdf PL, www ENG.